نويسندگان: هادی رنجبر *، صديقه جعفری ، فرهاد کامرانی ، حميد علوی مجد ، فريده يغمائی و علی عسگری
چکيده مقاله: | |
اهداف: کلونيزاسيون دستگاه تنفسی-گوارشی و آسپيراسيون ترشحات آلوده به دستگاه تنفسی تحتانی دو فرآيند مهم در بيماريزايی عفونی مرتبط با تهويه مصنوعی هستند. هدف اين مطالعه، تعيين تاثير دهانشويه کلرهگزيدين گلوکونات 2/0% در پيشگيری از بروز پنومونی مرتبط با تهويه مصنوعی ديررس و اثر متقابل آن با شدت بيماری بود. روشها: در اين کارآزمايی بالينی، 80 بيمار تازه بستريشده در بخش مراقبت ويژه عمومی بيمارستان لقمان حکيم به روش نمونهگيری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه مداخله دو بار در روز دهانشويه کلرهگزيدين و گروه کنترل دوبار در روز دهانشويه با سرم نمکی دريافت کردند. پنومونی بهوسيله نسخه تعديلشده معيار بالينی پنومونی تشخيص داده شد. از آزمونهای مجذور کای، دقيق فيشر و تی زوجی برای تجزيه و تحليل دادهها استفاده شد. يافتهها: 25/16% کل بيماران به پنومونی ديررس مبتلا شدند (بهترتيب 5 و 25% در گروههای مداخله و کنترل). آزمون دقيق فيشر اختلاف معنیداری بين دو گروه از نظر ابتلا به پنومونی ديررس نشان داد (05/0>p). ميانگين نمره شدت بيماری در گروه کلرهگزيدين 41/26 و در گروه سرم نمکی 95/23 بود که از نظر آماری اختلاف معنيداری داشتند (001/0>p). بيماران با شدت بيماری بالاتر در گروه کلرهگزيدين به پنومونی مبتلا نشدند. نتيجهگيری: پاکسازی انتخابی دستگاه گوارش با دهانشويه دو بار در روز محلول کلرهگزيدين در پيشگيری از پنومونی تفاوتی با سرم نمکی ندارد، اما میتواند سبب کاهش بروز پنومونی ديررس شود و در بيماران با وضعيت جسمانی بدتر موثر است. |
|
واژههای کليدی: کليدواژه ها: پنومونی مرتبط با تهويه مصنوعی ديررس، شدت بيماری، دهان شويه، کلرهگزيدين، |
نظرات شما عزیزان: